Een rustige dag, redelijk laat opgestaan, en ‘s voormiddags nog wat voorbereidingen getroffen voor de vluchten van morgen. Hanna kan nog roet in het eten gooien: de orkaan zou rond zaterdagmorgen de kust van North- en South-Carolina bereiken, en aangezien Charlotte daar niet ver in de buurt ligt is het nog even afwachten of de geplande vlucht van Tallahassee naar Charlotte wel kan doorgaan.
‘s Middags bezoeken we met Jolie de Mission San Luis in Tallahassee. Bij deze Spaanse nederzetting leefden de Spaanse kolonisatoren en de oorspronkelijke Apalachee-indianen nogal broederlijk naast elkaar. Men heeft er de Spaanse en Apalachee gebouwen gereconstrueerd, en alles wordt er heel levendig uitgebeeld en uitgelegd.
Daarna schaffen we ons een GPS aan, kwestie van de volgende weken niet teveel verloren te rijden. Van daar gaat het naar het dokterskabinet van Les, echtgenoot van Jolie. Na een wandelingetje in het stadspark van Tallahassee bezoeken we nog enkele vreemde heuvels. Deze ontstonden eigenlijk uit het openbaar stort van de Apalachee-indianen. Rond die heuvels is nu ook een mooi park aangelegd met veel waterpartijen en vooral veel bijtend ongedierte. Steven kroont zichzelf er direct tot de “King of Dirt”.
‘s Avonds zijn we te gast bij Kalen en zijn Zwitserse vrouw Valerie. Later verschijnt ook nog een surprise guest op het toneel, waardoor de bzflag-community ruim vertegenwoordigd is. Het is al bijna middernacht als ik met Les en Jolie thuis arriveer. Steven besloot nog wat langer bij Kalen te blijven. Als ie uiteindelijk thuis komt is het al tijd om in te pakken en naar de luchthaven te vertrekken.
Leave a Reply